Algıda Seçicilik

        Bir gün daha hastanedeyiz... Ben ne zaman bir hastaneye gitsem korktuğum iki şeyi muhakkak görürüm... Evet biri maaleseef ki çok yaygın olan bir hastalık diğeride yaygın olan bir kaza türü... 

       Ayyy hüzün bana yakışmıyor yaw hu:) Acilen kendimi toparlamam lazım. Beklenen kötü haber gelmedi. En büyük teselli. Eğer ameliyat deselerdi, ambulansla Ankara'ya taşıtma gibi bir düşüncem vardı. Çok şükür ki beklenen olmadı. Tedavi süreci olumlu ama zaman alıyor tabii ki... Fiziksel yorgunlukla baş edebiliyorum ama diğeri beni yıpratıyor... Aslı zehirlendiğinde 3 gün kalmıştık ama eşim, ailem ve sevdiklerim yanımdaydı. Bu sefer tek başıma kalmanın stresi hakim oldu üzerimde. Allah hepimize sağlıklı huzurlu ve mutlu günler versin, bunlar işin tuzu biberi...  Bazı insanlar bu tarz şeyler yaşadığında daha sevgi dolu bakıyor hayata, daha insancıl belki... Bende nedense tam tersi gerçekleşiyor, bir öfke, bir isyan içinde olma hali... Bulunduğum durum için söylemiyorum bunu, tabii ki çok basite indirgenemeyecek ama çözümsüz olmayan bir durum bu... Demem o ki, yapmacık bir şekilde ' yapabileceğim bişey varmı? ' sorusunu sormasınlar ya... Ben bunu çok eski bir yayınımda gene yazmıştım. Hatırlıyorum. Birine var yapsana dedim, bin tane bahane sundu:))) ohh iyi oldu, çenesi kapandi. En ufak seylerde bile dunya kadar iyi tabir edilecek sey soyluyordu. Bende çok şeylere şahit oldum, eş dost akraba iki gün ağlar senin için, hayat devam eder... Ne olması beklenebilir ki? Amann işte öyle böyle bişeyler...  Biraz bencileceymis gelebilir ama vefasizliklara isyanim var aslinda... Vefa önemli... Bunu gerçekten hissederek yapmak gerek yoksa  teorik şekilde devam ederse tıkanır kalır... Birde teorik kısmı gerçekleştirmek için arayanlar oluyor. Bu  sefer kimseye haber vermedim. Gereksiz telefon konuşmaları yapmak istemiyorum.Zaten telefonla konuşmayı sevmiyorum. Zırp pırt aranması da bayıyor. İşte öyleee.... Keser dönüyor sap dönüyor, gün geliyor devran dönüyor... İyilik yap iyilik bul... Olumlu yönde yaşadım bunu... Çok uzak sayılmayan bir yere gelen arkadaşıma bıraktım Aslı'yı en azından... Gül gibi bakılıyor.. Kafam o açıdan rahat..:)

      Bu gece Ahmet Ümit'i yazacağım... Bir de benim bakış açımdan okuyalım ünlü yazarı ve düşüncelerini..

                                     Sevgiler....