Sevgili Meltem'le Hamamönü gezimiz esnasında içtiğimiz kahvenin fincanından çıkanlar....
Önce yüzüme baktı
Sonra fincana
Yaşlanmışsın!
Eskisi gibi değilsin.
Susmayı öğrenmissin,
Sevdiklerini koruma altına almak adına
Ama bu sen değilsin dedi iç ses
Nereye kadar bu böyle
Zamanını bekleme
Görmemezlikten gelmeyi benimse
Heyy dedi,nerde kapıyı tekmeleyip giren Özlem?
Merdivenden çıkarken bakışıyla korkutan
Kimseye eywallahı olmayıpta
Ne düşünüyosa onu paylaşan
Zaman değişiyor dedi iç ses
Artık istenmiyor öyle olmam
Hep iyi olacaksın ki,karşındaki de öyle olsun
Aman problem çıkmasın,herşey yolunda olsun
Hiç yoldan bahsetmedi,
Gitmiyormuşum bir yere
Zincirlenmiş kollarım bu toprağa
Nereye gidebilirim ey dost bi söyle
Nasipli kızmışım vesselam
Ufak tefek noktacıklar fincanda
Aman göz yaşı olmasın dedim
Bunlar kısmet meraklanma....
Heyecanla dinledim seni eyy falcı
Bütün bunlar küçücük bir fincanda mı yazılıydı?
Sen bunları yüzümden mi okudun yoksa?
Benim taktigimdir bu aslinda...
Falcı'dan Özlem'e...Gözlerinin yansımasıydı fincandaki küçük noktalar...Belki de özgür ruhunun sessiz çığlıklarıydı gördüklerim...Bir başına değilsin artık,çoksun,çok...Gittikçe artıyorsun azalan herşeye inat....
YanıtlaSilAgzina saglik arkadasim,fala inanma falsiz kalma:))cok tesekkurler hersey icin
SilArkadaşımmm kalemin kuvvetliymiş meğer. Neden şimdiye kadar yazmadın sen, neden içinde tuttun bu güzel kelimeleri, cümleleri???
YanıtlaSil