Sanat, sanat için mi? Yoksa toplum için mi? Cevap veriyorum: Sanat benim için değil:))))
Neden böyle söyledim biliyor musunuz? Bu sert sanat eleştirmenlerinden ve şu sanat filmi adında yayınladıkları bunalım kokan şaçma sapan filmlerden dolayı....İnsanı sanattan soğutuyorlar yemin ederim. Biraz yorumlara baktım da, çok acımasızlar yaw:)))) Tatlı sert eleştireceksin arkadaş, tabii ki beğenmediğin yerler olabilir belki de hiç beğenmedin ama seçtiğin kelimeler abartılı olmamalı.
HER AN SPOILER ILE KARŞILAŞABİLİRSİNİZ
Neyse gelelim filme.... Yeşilçam tadında güzel bir filmdi bence. Abla-kardeş ilişkisi güzel işlenmiş.Yani ben öyle hissetttim. Kardeşim olmadığından bu tip konularda yorum yapmaktan çekinirim Ama iyi bir gözlemciyim. Bazen bakışlarımla insanları rahatsız etsemde , elimde değil,yapacak birşey yok:)
Mutluluğa giden her yol mübah mı? Yani yapılanlar doğru mu? Olmamış konusu gibi eleştirenlere şöyle bir cevap veriyorum.BİZ BUNA HAYAT DİYORUZ
Maalesef hiçbirşey olması arzu edilen gibi gerçekleşmiyor. Yaa ben buna benzer bir yorum yazdığımı hatırlıyorum. Eğer olması gerektiği gibi olursa film olur mu? Kitap olur mu? Ne saçma yorumlar.Kızdım gene:))
Geçen Cuma akşamı, çok değerli bir arkadaşımın annesini kaybettik. 10 yıldır alzhemier hastası olan annesiyle yaşadıklarına şahit oldum. Tuvaletini her yere yaptığını, evdeki hereyi sakladığını, kaçıp kaçıp gittiğini ve en kötüsü arkadaşımı hiç hatırlamadığını biliyorum.Son yıllarda yataktan kalkamıyordu artık.Mamalarla besleniyor, donuk bakışlarıyla yürekleri dağlıyordu. Allah emanetini görsün denildiğini hatırlıyorum ama hiçde öyle olmadı. Nefesi kesildiğinde tek söylediği 'Çok acı çekiyorum Özlem, ne olursa olsun varlığı yetiyordu' demek olmuştu.
Yakın bir vakitte filmi izlediğimden, beni daha bir başka etkiledi.Şiirlerini çalan bir kız kardeşin sonunda hastalanması ve geri dönmesini konu alan; içinde aşk,hırs,nefret öğlerinin güzel işlendiği duygusal film....
Şiirleri film sırasında yakalamaya çalıştım. İnternette araştırdım ama dörtlükleri bulamadım. Sihirlikareler farkıyla buradan yayınlıyorum. Durdurarak tekrardan filmi inceledim ve yazdım:)))
Ne zaman dost olduk biz
Ne zaman düşman
Sen unutan olacaksın
Ben hatırlayan
Tam tersi olmalıyken en hakkaniyetli olan
Ne görüyorsun diye sordu içim
Tutkuyu dedi daha için
Sende var mıydı diye sordu içim
Olmamalıydı dedi daha için
Başkaları ne der diye yetiştirilmiş bir toplumun meyveleriyiz maalesef. Bu durumun ne kadar farkında olursak olalım , yetiştirilme tarzımızdan dolayı hayallerimiz hep kısıtlı. Film de bu durumu aşmış bir genç kızın hayallerini gerçekleştirdiğini görüyoruz.
Müzikler harika, kostümler müthiş....Daha ne olsun:))
En sevdiğim, beni benden alıp götüren sahne ise tabii ki son sahneydi.Tek kelimeyle ŞAHANEYDİ:))
İyi seyirler...
 |
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder