Grubun liderleri mi desem sahiplerimi desem bilemedim ama kendileri bizi tebrik ettiler. Bu kadar tepeye normalde cıkmazlarmış.Hatta yemek molası verdikleri sırada devam etmek isteyenler zirveye çıkabilir denildi ve tabii ki ben hemen atladım. Atladım ama felaket yoruldum. Hatta dönüşte otobüsleri gördüğümde artık kendimi yere atıp uyumak isteği oluştu. Otobüsü görüpte, oraya doğru gitme anını anlatamam.o kadar zor geldi kiiii....
Ama kar gördük ve karda yürüdük. Ormanda yürümek o kadar keyifliydi ki anlatamam. Yaaa ben doğayı seviyorum.Öyle laf olsun diye değil gerçekten müthiş huzur buluyorum . Güzel geçen gün için herkese teşekkürler....
İlk başta bozkır toprakları görünce moralim bi bozuldu kiiiii...
Bilenler su şişelerini burada doldurdu... Su almak şart gerçekten. Soğukta ben su içmem diyordum ama ....
Fotograf makinamı almadım yanıma . Yanında makinası olanlar vardı , bende onlara güvendim .Bu sebepten elimde çok fotograf yok.
Ayakkabı ve pantolonumu Jack Wolfskin'den polar mont ve yağmurluğumu Colombia 'dan tercih ettim. Bu işi bilen bir arkadaş Decathlon 'u önermedi ama baya çeşit ve uygun fiyatları vardı.Ayakkabı önemli ama diğer malzemeler oradan alınır. Bu tozluk denilen , ayakkabının uzerinden bacağın alt bölümünü saran şey varya.Gerçekten çok önemliymiş. Her işin yapmanın bir yolu yordamı var tabiii...
İşte zirve ve ben:)
Yemek yenilen yere geldiğinizde ateş yakmışlardı. Ateş başında ekmeğimizi ve termosla götürdüğümüz çayın tadı bir başkaydı...Zirveye çıkanlardan nir kısmı dönüşte kayboldular. Bayaa aşağıya inmişler. Sürüden ayrılanı kurt kapmadı Allah'tan:))) dumanı takip ettiler:)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder