Bir şiirde benden:)

Geçenlerde sohbet arasında konuşulurken, depresyondayım galiba dedim.Arkadaşımda bir hediye al eşine mutlu olursun deyince aklıma bi şiir yazmak geldi.Öncesinde de maddeci insanlardan bahsediyorduk ki,aynı arkadas bana ne kadar maddecisin dedi:)Bende insanda maddedir,kütlesi ve  hacmi vardır dedim.Yani insana da mı değer vermiyelim deyince biber acıysa hayatta acımıdır özlem dedi:)şiirimin ilerleyen bölümlerindeki ilham kaynağım bu konuşma ve o ara okuduğum kitaptan esinlenmemdir.

10. Kasımda bitti

Gene bir sonbahar devrildi,

Ben her akşam yolunu gözlerim

Senin her zaman esirinim

Sabahın beşi uykular dağılmış

Lapa lapa kar yağmış

Heryer bembeyazken

Kalplerdeki bu hüzün neden?

Bazen bi söz

Bazen bi madde

Bazen bi melek şekil verir hayata,

Herşeyin bahanesi bulunurda

Bakışların bahanesi yoktur aslında

Herşey ne kadar doğru ki zaten deyip

Bişey yapmamak insan işi,

Düşün geriden gelenleri

Bırak gitsin zevkleri

Bi düşün mükemmel evreni,

Herşey nasıl uyum içinde

Güçlü olan hayatta kalır felsefesiyle

Yaşamaya çalışmak zor bu devirde

Yorgunum,bazen kırgınım hayata

Biber acıysa hayatta acı değil aslında

Mana'yı bulduğun zaman

Maddenin değeri yok bu dünyada

İnsan bazı şeyleri hiç unutmazken

Bazılarını nasıl hatırlamaz ki,

Zihin meşguliyeti nasıl birşeyse

Anlamak mümkün değil ki

Ne yapabilirimi düşünürken

Hiçbirşey yapmadan geçer zaman

Vaktinde yapilan şeylerin

Kıymeti olur her zaman

                          Ö.Ü. KILIÇ