Erkeklerin askerlik anıları, kadınların doğum hikayeleri......Aklıma Kayahan'ın şarkısı geldi.'Bizimkisi bir aşk hikayesi'
Bizim hikayemiz,gece 12'de sancıları başlayıp, gece 3 gibi hastaneye gitmesiyle başlıyor...
Doktor demişti, normal doğum diye bir tabir yoktur.Vajinal doğum ve abdominal doğum vardır.Bence de normal doğum denilen , çokda normal bişey değildir.Sevgili Ayşegül o gün öğlen 4'e kadar sancılar çektikten sonra ,bebeğin kemiğe takılması sebebiyle sezeryana alındı.O anı hiç unutmayacağım.Sancı çekmek, doğumu beklemek çok zor birşeymiş.Hele ki herşey yolunda giderken, vajinal doğum için herşey uygunken ve birde o kadar sancıyı çekdikten sonra sezeryana alınmak gerçekten hem psikolojik hemde fizyolojik olarak çok zor birşey. O vakitlerde aklıma gelmemişti ancak sonradan benim doktorumun da 'Beklersek bebek aşağıya iner ve çok riskli bir ameliyat olur.Rahim parçalanabilir,bebekte istenmeyen durumlar gerçekleşebilir' dediğini.
Beklerken ne kadar keyifliydik. Bebeğin babasıyla doğumda hangi ayarda fotoğraf çekeceğinden tutunda güzel şarkılardan bahsedip' Olur ya ' adlı şarkıyı Mehmet Erdem'den 2 defa bile dinlemiştik.Ayşegül'ün sedyeye bindirilip, hiçbirşey yapamadan öylece arkasından bakana kadar...
Ben teselli verme konusunda çok beceriksizim.Bana da teselli verilmesinden haz etmediğimden galiba. Bu sebeple sadece bakakaldım....Göz yaşlarına dayanamadım ve kendimi sedyenin kapıdan çıkması için beklettim.
Evet hemen ameliyat gerçekleşti. Biz sonradan öğrendik ki çok riskli bir ameliyat olmuş. Bebeğin gelişini haber aldığımızda herkes çok sevindi.Tabii ki çok sevindim,gözümden yaşlar aktı ama asıl sevinç ikisini bir görünce olacaktı. Çünkü hep bebek için sevinirler halbuki orda 1. önem derecesinde anne vardır. İlk yardım temel kural: İlk önce anneyi tedavi edeceksin ki, bebeğe bakabilsin....
İşte bebeğin gelişi ve hüzünle sevincin birleştiği an.....
Aynı anda kameramı arkama çevirdiğimde ise...
Ve çok şükür ki yarım saat kadar sonra da cici annemiz geldi. Yorgun ve perişan yüzünde tek birşeyin ifadesi vardı. O da bebeğine olan özlemi. İlk söylediği 'koklamak istiyorum...'
Artık kapının süslenmesinin zamanı gelmişti:))) Mutlu son..........
Babaanne ve dedesinin sevinci:) |
O kadar para verince hastane altın bile takıyor.İşte hastanenin hediyeleri...
Bunlar da Keremciğin şekerleri...
Çok güzel olmuş, çok ama çok güzel bir yazı olmuş. Gözümden yaşlar akarak ve hıçkırarak okudum yazıyı. İçimdeki hisleri öyle sıcak anlatmışsın ki. Söyleyecek söz bulamıyorum. Yüreğine sağlık :)
YanıtlaSilHeyyy bu blogu yeni gördüm ve sizin Kerem yazısı minicik kalmış benim bahsettiğimin yanında :D Bu değildi ki benim söylediğim kapının tamamını kaplayacak kadar kocaman bir KEREM yazısıydı :DDD Demek ki onlar görmemişler hahahaha
YanıtlaSilBu arada gözlerim dolarak okudum yazını, tekrar tebrik ediyorum , Kerem bebeklerin hepsi ailesine vatana millete hayırlı evlat olsunlar inşallah diyorum... Sevgilerrrr
Hihohooo walla toparlamak konusunda süpersin:)) Biz çok güldük ama:) Bu arada sizin Keremcik'de uzun ömürlü,mutlu ve huzurlu bir bebek olsun.... sevgiler
SilYahu toparlamak için söylemiyorum gerçekten kapının yarısı kadar büyüklükte puntolarla yazılmıştı onlarınki; hıhh (burnu kaldırmış bi tip) görmemişler işte ne olacak :DDDD Bizim Keremlerimiz en tatlı Keremler olacak :D
Sil